Noong unang panahon, wala pang pandekoko. Monay lang ang meron.
Pero may isang panadero na ang pangalan ay Koko.
Namatay si Koko dahil sa alak siya’y naloko. At sa pinaglibingan sa kanya ay may isang sakong tinapay na natagpuan.
"Wow! Ang sarap na tinapay ‘to! At may matamis na palaman sa loob!" sabi ng taumbayan. "At dahil ang nakalibing diyan ay si Koko, tatawagin natin ‘yan na kokojam."
Ay! Alamat pala ‘to ng kokojam.
No comments:
Post a Comment